Een man probeert te spreken met een vreemd organisme. Een ander verdwijnt in een schilderij, bouwt daar een leven op en heeft er succes. Philip en Suzanne maken alleen maar ruzie. Een vrouw verandert voortdurend van identiteit. Iemand van zeventig plus kijkt niet meer in de spiegel omdat ze walgt van haar oude lichaam. Een gloeilamp springt, de man in de kamer schrikt. Een koppel uit Rusland wil erkenning.
Als door een sleutelgat kijken we naar deze kleine levens; we zoomen in op het moment voor en na een beslissende gebeurtenis, een keuze. De bespiegelingen vooraf, de teleurstellingen achteraf. Er ontstaat een tragikomisch panorama waarin verbeelding en realiteit, het alledaagse en het bijzondere, humor en melancholie mekaar afwisselen en overlappen. Caleidoscopische en surreële portretten van gewone mensen. Een parade van herkenbare individuen, onthecht en losgekoppeld, op zoek naar verbondenheid.
“Iedereen wil geliefd worden. Liefde is de motor van ons handelen” R. Schimmelpfennig
“De vorige maatschappij maakte verbondenheid tot een gevangenis, de huidige maakt autonomie tot eenzaamheid.” P. Verhaeghe
Een voorstelling van de Roovers met ex-studenten van het RITCS en studenten van Conservatorium Antwerpen gebaseerd op Voor/Na van Roland Schimmelpfennig.
Van en met: Gitan Eeckhout, Timon Kouloumpis, Luc Nuyens, Sofie Sente, Jack Stessel, Gianni Slootmaekers, Nand Van Looveren en Ellen Vervaet.
Amélie Haest vervangt Timon in de speelreeks 24l25
Scenografie: Stef Stessel
Techniek: Steven Brijs, Joaquin De Rycke en Astrid Vansteenkiste