In
Met vuur spelen schetst August Strindberg een meedogenloos beeld van een driehoeksrelatie.
Een oude familievriend komt weer op bezoek bij de familie die hij het jaar daarvoor, plots en zonder afscheid te nemen, heeft verlaten. Een badplaats aan zee ; het alles verterende vuur van de passie laait op. De personages zijn niet uit op harmonie. Ze zoeken op intrigerende wijze de ongelijkheid op. Ze zijn hongerig naar liefde, en ook erkenning ; bang om dit alles te verliezen.
“Ik houd van je ziel,
omdat hij kwetsbaarder is dan de mijne,
even vurig als de mijne,
en even trouwloos als de mijne.”
tekst: August Strindberg
vertaling: Judith Herzberg
bewerking: de Roovers
scenografie: Stef Stessel
kostuums: An D’Huys
met: Sara De Bosschere, Sofie Sente, Luc Nuyens en Bert Haelvoet
dramaturg: Klaas Tindemans
techniek: Bert Vermeulen, Eric Engels, Koen Deveux