De Wilde Eend (10 jaar Roovers) - Hendrik Ibsen

Toen vier afstuderende toneelstudenten samen met Sam Bogaerts een stuk maakten, hadden ze nog geen naam. Enkele weken later noemden ze zich de Roovers, een paar jaar later werden de Roovers een begrip. Dat stuk, vlak voor hun ‘openbaar leven’, was De Wilde Eend van Henrik Ibsen. 

De Wilde Eend is een tragedie over waarheden en levensleugens dat zich afspeelt in een ruw milieu van jagers en mijnbouwers. De oude Werle, mijneigenaar, blijft zijn slachtoffers mentaal onderdrukken. Hij huwelijkte een ex-minnares uit aan Hjalmar Rekdal, zoon van zijn pijnlijkste slachtoffer, de oude, aan lager wal geraakte Ekdal.  Er heerst twijfel of Hjalmar wel de echte vader is van zijn dochter Hedvig.  Werles zoon Gergers wil, opdringerig, compromisloos, vol schuldgevoel over zijn medogenloze vader, eindelijk de waarheid naar boven halen.  In Ibsens drama misbruiken mannen hun macht, of ze vreten zichzelf op, of ze prediken fanatiek de waarheid. Terwijl het meisje droomt, verdrietig is en ontroert. Een stuk vol symboliek, maar tegelijk een krachtige poging om ‘zielenlevens’ zo nauwkeurig mogelijk te ontleden, te onderzoeken en te tonen. Om te laten zien hoe het verleden, dat slechts schijnbaar vergeten is, op een pijnlijke, zelfs fatale manier terugkeert – alsof de herinnering jarenlang wachtte om toe te slaan. 

De Wilde Eend is een treurspel, maar de Roovers kozen voor een hilarische speelstijl, met tegendraadse rolbezettingen, onwaarschijnlijke dubbelrollen, een soort circuskostuums en situaties met een hoog slapstick-gehalte. Een stijl die door sommige waarnemers, destijds al, volstrekt uniek werd genoemd. De Wilde Eend was en is een belangrijke geste.

De Wilde Eend was het afstudeerproject van de Roovers.  De officiële eerste voorstelling was op 15 juni 1994 in het Conservatorium te Antwerpen.  In het voorjaar 1995 (24 maart tot en met 8 mei) volgde een hernemingstournee.  Na tien jaar deden de Roovers een verjaardagscadeau aan zichzelf en aan het publiek: ze speelden opnieuw De Wilde Eend, met ongeveer dezelfde spelers: Robby Cleiren, Sara De Bosschere, Luc Nuyens, Benjamin Verdonck en, als bijzondere gast, Lucas Vandervost. Het drama van Ibsen werd niet opnieuw onderzocht, bewerkt of geënsceneerd. Ze hernamen het stuk alsof het tien jaar lang op het repertoire was blijven bestaan. Een experiment met de (nabije) theatergeschiedenis, als het ware. Maar vanuit de overtuiging dat deze spelers elkaar opnieuw zouden weten te vinden en dat hun ontmoeting op de scène minstens even spannend zou zijn. Dat vermoeden bleek terecht en de 'vergrijzing' van de personages bleek nog een extra dimensie aan de voorstelling te geven. Het contrast tussen overmoed en bezinning werd er alleen maar scherper door.  Lucas Vandervost, artistiek leider van de Tijd, en ooit één van de leermeesters van de Roovers, verving Tom Van Dyck, mede-oprichter van de Roovers, die deel uitmaakte van de oorspronkelijke cast.  Eén keer deed Tom Van Dyck een gesmaakt gastoptreden, wegens blessure van Lucas Vandervost.

De verjaardagstournee begon op 14 februari 2005 in de Vooruit te Gent en eindigde op 10 maart 2005 in Amsterdam.

acteurs: Robby Cleiren, Sara De Bosschere, Gunther Lesage (1994/1995), Luc Nuyens, Lucas Vandervost (2005), Tom Van Dyck (1994/1995), Benjamin Verdonck (2005)

coaching: Sam Bogaerts